Το εξώφυλλο μου έφερε κάτι από Orgasmatron, οπότε εξαρχής δε μπορούσα
παρά να είμαι αισιόδοξος!
Το επικό intro
με τη δυνατή μελωδία που σου καρφώνεται στο μυαλό και το υπέροχο lead μέρος θα μπορούσε άνετα να γίνει μόνο του ένα
υπέροχο τραγούδι. Εδώ λειτουργεί όμως σαν εισαγωγή για τον thrash όλεθρο που θα σκάσει!
Το “Hatred”
έχει όλη την 80's
thrash αισθητική. Πολύ καλή δουλειά στα riffs και ωραίες μελωδίες. Τα τύμπανα
είναι σταθερά και το μπάσο σκάβει. Μου έρχονται στο μυαλό μπάντες σαν τους Overkill, Testament, Megadeth. Εξαιρετική
δουλειά στις lead κιθάρες
με υπέροχες διπλές γραμμές και τρομερή μουσικότητα.
“Blast it
Out” και ανελέητο σφυροκόπημα από τη δίκαση και το γρήγορο riffing. Lead που στο πρώτο
μέρος φλερτάρει με το “Kill
'Em All” και στη συνέχεια γίνεται πιο μελωδικό. Ο Γιάννης κυριολεκτικά
φτύνει τα φωνητικά του προσδίδοντας την απαραίτητη δόση αλητείας!
Το “Burnt
Society” είναι ικανό να σε ρίξει στο pit χωρίς επιστροφή. Τα παιδιά βγάζουν τρομερή ενέργεια και πολύ
θα γούσταρα να τους δω στο σανίδι. Στα τελευταία λεπτά το κομμάτι γίνεται
περισσότερο τεχνικό.
“Next
Station: Chaos”. Ένας ακόμη δυναμίτης. Τόνοι ενέργειας. Το riff είναι πανέξυπνο, ενώ τα lead μέρη με πάνε σε Metallica το πολύ ως “Ride the Lightning” εποχής. Το μπάσο είναι επηρεασμένο
από Ellefson (βλ. Megadeth). Καταπληκτικό σόλο
ξανά με τρομερές δισολίες και συναίσθημα.
Το “Breakthrough”
είναι μια μίξη heavy με
thrash. Μου έδωσε την
αίσθηση ότι κόβεται λίγο απότομα.
“Fatal
Wrecking”. Μετά από μια μελωδική εισαγωγή το κομμάτι γίνεται περισσότερο
punk/crossover αισθητικής
παρά metal και κάνει tribute στη σχέση metal και punk.
Το “Voices
of Despair” είναι ακόμη ένα εξαιρετικό δείγμα thrash. Οι εναλλαγές στους ρυθμούς και η
αξία της μουσικής παύσης είναι όλα στον απόλυτο βαθμό παρόντα. Το power riffing μου θύμισε κάτι από Iced Earth. Το
κομμάτι τελειώνει με ένα ακόμη υψηλής αισθητικής lead με σεβασμό σε κιθαρίστες όπως ο Gary Moore. Κομματάρα!
Το “Obsessed” ξεκινά με μια στοιχειωμένη μπασογραμμή
και αγωνιώδη τύμπανα για να εξελιχθεί σε ένα κλασικό thrash κομμάτι. Εδώ ακούω επιρροές από
γερμανική σκηνή και κυρίως Sodom!
Δίσκοι σαν το “Chaos Station” δείχνουν ότι η αναγέννηση του thrash όχι μόνο δεν είναι μούφα και
ευκαιριακή, αλλά έχει γερές βάσεις και δίνει βήμα σε μπάντες που το αξίζουν.
Μπράβο στα παιδιά γιατί η αναμονή 6 χρόνων από το “Dead Ahead” EP τους άξιζε και παραάξιζε!!!
Official links
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου