Την αδυναμία μου την ξέρετε. Ανεβάζω δίσκους που αφορούν, κυρίως, τη δεκαετία του 60 και αποφεύγω, πλην ελάχιστων εξαιρέσεων, άλμπουμ από τη δεκαετία του 70 ή και μεταγενέστερα (οι εξαιρέσεις, βέβαια, επιβεβαιώνουν τον κανόνα). Το "Presence " είναι, κατά σειρά, ο έβδομος δίσκος των Led Zeppelin και δεν μπορώ να να πω ότι είναι και από τους αγαπημένους μου, παρόλο που έφτασε στο #1 των charts τόσο στη Μεγάλη Βρετανία, όσο και στις Ηνωμένες Πολιτείες. Περιέχει, βέβαια, το έπος "Achilles Last Stand", το οποίο και ανοίγει το άλμπουμ, αλλά ταπεινά οφείλω να ομολογήσω ότι μου αρέσουν περισσότερο οι πρώτες τους κυκλοφορίες, παρόλο που έχω σχεδόν όλα τους τα επίσημα άλμπουμ (μου λείπει μόνο το "Physical Graffiti"). Έχουμε ήδη δημοσιεύσει παλαιότερα τη γνώμη μας για το (καταπληκτικό) ντεμπούτο τους, την οποία μπορείτε να τη διαβάσετε εδώ. Όσον αφορά τη συλλεκτικότητα, με 75€ περίπου μπορείτε να αποκτήσετε μία ΝΜ ορίτζιναλ αγγλική κόπια.
Αγαπημένο μου τραγούδι, μια μπλουζιά, το εννιάλεπτο έπος, το "Tea For One", το οποίο και κλείνει το άλμπουμ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου