H Garbiella Metz μας έρχεται από την Κύπρο και παρά το νεαρό της ηλικίας της έχει καταφέρει να δηλώσει παρών σε πολλά και σημαντικά γεγονότα εντός και έκτος Κύπρου. Στις παρακάτω γραμμές μας εξηγεί η ίδια γιατί όλο αυτό δεν είναι καθόλου τυχαίο.Gabriella καλωσόρισες.
Διαβάζοντας κάποιος το βιογραφικό σου θα νομίζει ότι ασχολείσαι με την μουσική πάρα πάρα πολλά χρόνια. Είσαι όμως πάρα πολύ νέα και σίγουρα εντυπωσιάζει το τί έχεις προλάβει να καταφέρεις μέχρι τώρα. Ποιο ήταν το πρώτο ερέθισμα που σε οδήγησε να ασχοληθείς με την μουσική; δική σου περιέργεια; σε παρακίνησε κάποιος άλλος; οικογενειακή παράδοση; Κάτι απ’ αυτά ή κάτι άλλο;
Προέρχομαι από μια μουσική οικογένεια, έτσι κατά κάποιο τρόπο το να ασχοληθώ με τη μουσική, ήταν αναπόφευκτο. Δεν υπήρξε ούτε και μια μέρα χωρίς μουσική στη ζωή μου. Από τεσσάρων ετών πήγαινα σε μαθήματα πιάνου και κιθάρας κι έπειτα όσο η αγάπη μου για την τέχνη αυτή μεγάλωνε, τόσα πιο πολλά μαθήματα μουσικής έκανα.
Ξεκινώντας την πορεία σου στην μουσική ποιος ήταν ο πρώτος στόχος που έβαλες;
Ο πρώτος μου στόχος ήταν και συνεχίζει να είναι το να εξελίσσομαι μουσικά συνεχώς και να ζω και να αναπνέω για τη μουσική.
Τι θυμάσαι απ’ τη πρώτη φορά που ανέβηκες στην σκηνή;
Είχα ανάμεικτα συναισθήματα. Άγχος, ενθουσιασμό, αγάπη, ευτυχία. Μέχρι σήμερα όμως, νιώθω τα ίδια πράγματα. Το άγχος για παράδειγμα είναι πάντοτε εκεί μέχρι να πατήσω τα πόδια μου πάνω στη σκηνή και πάρω το μικρόφωνο στα χέρια μου. Μετά εξαφανίζεται. Η ευτυχία και η απέραντη αγάπη που νιώθω στη σκηνή είναι δυο συναισθήματα που θα έχω αιώνια γιατί για μένα, η σκηνή είναι το δεύτερο μου σπίτι.
Ποια είναι η διαδρομή που έχεις ακολουθήσει μέχρι τώρα; υπήρχε κάποιο μέρος ας το πούμε σαν βάση, ή ανάλογα το τι ήθελες άλλαζες τόπο;
Λόγω του ότι γεννήθηκα στην Κύπρο και μεγάλωσα εκεί, το λατρεμένο μου νησί ήταν πάντα η βάση μου. Όλη τη προετοιμασία για τα επόμενα μου βήματα (πανεπιστήμιο, και καριέρα) τα έκανα στην Κύπρο. Μετά λόγω πανεπιστημίου, μετακόμισα στη Βοστώνη στις ΗΠΑ. Από κει και πέρα, όπου με πάει το μουσικό μου ταξίδι, πάω κι εγώ. Δεν βλέπω ούτε σύνορα αλλά ούτε και το πόσο μακριά είναι μια χώρα από την πατρίδα μου γιατί γνωρίζω καλά το που βρίσκονται οι άνθρωποι που αγαπώ και για μένα είναι ευνόητο το ότι θα γυρίσω πίσω για να ιδωθώ μαζί τους.
Performer, συνθέτης πιανίστρια, δασκάλα……. υπάρχει κάτι που έχει πιο ξεχωριστή θέση για σένα; κάτι που να ξεχωρίζει, ή το ένα βοηθάει το άλλο στο να εξελίσσεσαι;
Τη μουσική τη λατρεύω με όλες τις πλευρές της. Είτε είναι η διδασκαλία, το performance, η σύνθεση, η μουσικοθεραπεία. Μ’ αρέσει να κάνω τα πάντα που αναφέρατε και ναι είναι αλήθεια πως το ένα βοηθάει το άλλο στο να εξελίσσομαι. Βέβαια δεν θα σας κρύψω πως έχω μια περισσότερη αδυναμία στο performance.
London College of Music, Berklee College of Music, είναι πόρτες που δεν ανοίγουν εύκολα για τον καθένα. Εσύ βρέθηκες εκεί, το έζησες. Σίγουρα σε βοήθησαν στην εξέλιξη σου, αλλά υπάρχει κάτι το ξεχωριστό που θα ήθελες να πεις σε κάποιον που σκέφτεται να χτυπήσει αυτές τις πόρτες;
Το δίπλωμα Vocal Performance από το London College of Music το απέκτησα μέσω της σχολής μου στην Κύπρο. Με άλλα λόγια δεν είχα παρευρεθεί ποτέ εκεί. Στο Berklee College of Music όμως, σπούδασα για να αποκτήσω το πτυχίο μου. Είναι το πανεπιστήμιο που μου άλλαξε τη ζωή μου. Αν κάποιος σκέφτεται να χτυπήσει τις πόρτες του Berklee, να σταματήσει να το σκέφτεται απλώς και να το κάνει πράξει. Δεν θα το μετανιώσει. Είναι ένας χώρος πραγματικής εξέλιξης!
Έχεις μια αξιοζήλευτη πορεία. Εντός και εκτός Κύπρου. Δεν θα σε ρωτήσω τους πιο σημαντικούς σταθμούς της πορείας σου, αλλά θα σε ρωτήσω, τι ήταν αυτό που το έκανες με τον μεγαλύτερο δισταγμό και τελικά αποδείχτηκε μια ευχάριστη έκπληξη, μια έκπληξη που δεν την περίμενες;
Τις πλείστες φορές ότι αποφασίσω να κάνω, το κάνω με ευχαρίστηση κι όχι με δισταγμό αλλά υπήρχε ένα τέτοιο συμβάν. Επέστρεψα στην Κύπρο από τις ΗΠΑ για δουλειά και πραγματικά είχα ανάμεικτα συναισθήματα. Από τη μια πλευρά δεν ήθελα να αφήσω την Αμερική κι απ’ την άλλη, ήθελα να επιστρέψω έστω και για λίγο, να δουλέψω στην πατρίδα μου και να δω τα δικά μου άτομα. Υπήρξαν πολλές αναποδιές με την επιστροφή μου στο νησί στον επαγγελματικό τομέα αλλά τελικά, μου ανοίχτηκε ένας δρόμος που δεν περίμενα. Δημιουργήθηκε μια υπέροχη συνεργασία με τον παραγωγό μου Chris Cara και κυκλοφόρησα τον πρώτο μου δίσκο.
Κάποια απ’ τα στοιχεία που αποκόμισες αυτά τα χρόνια τα αποτύπωσες στην πρώτη κυκλοφορία σου, το άλμπουμ «Breaking Infinity». Θα μας μιλήσεις γι’ αυτή την κυκλοφορία;
Το Breaking Infinity δεν ήταν στα σχέδια μου και ο τρόπος που δημιουργήθηκε ήταν θέμα έμπνευσης κι αυτό που λεν go with the flow. Μέσω της άψογης συνεργασίας που είχα με τον παραγωγό μου, Chris Cara, ολοκληρώσαμε 5 τραγούδια κι ήταν για μένα ένα όνειρο ζωής. Πέρα από την παραγωγή του δίσκου, ο Chris Cara σύνθεσε μουσική μαζί μου, έκανε την ηχογράφηση και τη μίξη στο Soundscape Studios στην Κύπρο. Στίχους έγραψα μαζί με τον Ανδρέα Οικονομίδη, και το mastering εκτέλεσε ο Άλεξ Ψαρουδάκης στο NYC Mastering στις ΗΠΑ. Οι μουσικοί που έπαιξαν στο δίσκο είναι οι Νικόλας Ευθυμίου (βιόλα, βιολί), Ηλίας Χρυσοχός (ηλεκτρική κιθάρα), Rushil Ranjan (ακουστική κιθάρα), Chris Cara (πιάνο, πλήκτρα), Byron Αθηνοδώρου (μπάσο), και ο Στέφανος Μελετίου (ντραμς). Το Breaking Infinity έχει κυκλοφορήσει σε όλες τις μουσικές πλατφόρμες από τις 3 Μαΐου 2019.
Ποια είναι η αίσθηση που σου άφησε;
Η αλήθεια είναι πως νιώθω νοσταλγία για την όλη διαδικασία. Όλο το ταξίδι της δημιουργίας του Breaking Infinity ήταν μια εμπειρία που θα κρατάω πάντοτε στην καρδιά μου γιατί πραγματικά ένιωθα πανευτυχής. Μέχρι σήμερα λατρεύω το δίσκο γιατί μου χάρισε πανέμορφες στιγμές με τους συνεργάτες μου αλλά και με το κοινό μου. Είμαι πολύ ευγνώμων γι’ αυτή την ευκαιρία.
Υπάρχει κάτι εντελώς διαφορετικό που θέλεις να δοκιμάσεις για πρώτη φορά και θεωρείς ότι θα συμβάλει περαιτέρω στην εξέλιξη σου;
Μ’ αρέσει να δοκιμάζω πολλά πράγματα στο χώρο της μουσικής. Θα ήθελα να λάβω περισσότερα μαθήματα από διάφορες σχολές κι από μουσικούς που θαυμάζω. Επίσης είμαι έτοιμη να πειραματιστώ σ’ ότι αφορά καινούρια είδη μουσικής.
Οι στόχοι σου έχουν κάποιο ταβάνι; κάτι που θεωρείς πως όταν θα συμβεί θα έχεις ολοκληρώσει τις προσδοκίες που έχεις απ’ την πορεία σου στην μουσική;
Για μένα η πορεία μου στη μουσική δε θα ολοκληρωθεί ποτέ. Είναι μια τέχνη που σε εξελίσσει καθημερινά και δεν μπορεί κανείς να βάλει ένα ταβάνι σ’ όλο αυτό. Πάω εκεί που με πάει η μουσική μου κι απολαμβάνω το ταξίδι.
Πώς προχωράς παρακάτω; Τι είναι στα άμεσα σχέδια σου;
Ο επόμενος μου δίσκος βρίσκεται σε αρχικά στάδια σύνθεσης κι αναμένω τα επόμενα lives στην Κύπρο κι Ευρώπη!
Εμείς αφού συστήσουμε στους αναγνώστες μας να ψάξουν, να βρουν και να ακούσουν την πρώτη σου δισκογραφική δουλειά, αλλά και να επιχειρήσουν να σε γνωρίσουν καλύτερα, θα σε ευχαριστήσουμε και θα σου ευχηθούμε καλή συνέχεια σε ότι έχεις προγραμματίσει να κάνεις.
OFFICIAL LINKS
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου